Mówią, że tak, lecz…
"…aby Syn mocą władzy udzielonej Mu przez Ciebie nad każdym człowiekiem dał życie wieczne wszystkim tym, których Mu dałeś. A to jest życie wieczne: aby znali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa."
Czy można być szczęśliwym, ujrzeć Niebo i się nim cieszyć, gdy ktoś bliski sercu Nieba oglądać nie może? Czy to będzie prawdziwe Niebo, gdy nie zobaczę w nim tych twarzy?
"Słowa bowiem, które Mi powierzyłeś, im przekazałem, a oni je przyjęli" – tak, gdybym mógł powtórzyć za Tobą Panie te słowa, wtedy Niebo było by dla mnie otwarte. I było by Niebem. Tylko że tak niewielu słucha.
Może źle mówię, może za cicho… Może swoimi czynami zaprzeczam słowom, nie jestem wiarygodny, może… A może zwyczajnie to ich wybór, ich decyzja. Może wszystko robię źle, może to moja głupota i pycha. A może to tylko ich własna głupota. I może się tego kiedyś dowiem. Ty wiesz że chciałem, że próbowałem. I chcę próbować dalej, bym mógł przynajmniej powtórzyć za Pawłem: "oświadczam wam dzisiaj: nie jestem winien niczyjej krwi, bo nie uchylałem się tchórzliwie od głoszenia wam całej woli Bożej."
I będę miał nadzieję, że spotkamy się w Niebie.
i abyśmy się tam spotkali...
OdpowiedzUsuńTeż żyję tą nadzieją i proszę Boga za przyjaciółmi, spotkać się z nimi w niebie.. skoro nie można tu, na ziemi...
OdpowiedzUsuńNiebo, strasznie trudny temat, pełno pytań, a odpowiedź to wielka niewiadoma. Niby powinno się za wszelką cenę dążyć do tego, aby znaleźć się w miejscu wiecznego szczęścia, a tymczasem... Zbyt mała wiara, że naprawdę istnieje takie miejsce, zbyt duże przywiązanie do ziemskich ale znanych rzeczy? Ale dobrze, że są ludzie, którzy pomagają w drodze, dobrze, że próbują, dla mnie to jakby dowód, że skoro oni wierzą, to coś w tym jest... to pomaga. Pewnie, że ostateczną decyzję podejmuje każdy sam, ale próbować trzeba zawsze, nie można zostawiać nas samych!!!
OdpowiedzUsuńM.